Thursday, March 27, 2014

അട്ടപ്പാടി നയം


യുഡിഎഫിന്റെ അട്ടപ്പാടി നയം

അട്ടപ്പാടിയില്‍ ഭൂപ്രശ്നം പറഞ്ഞ് യുഡിഎഫ് നടത്തുന്ന സമരത്തില്‍ കെ എം മാണി പങ്കെടുക്കുമോ? വീരേന്ദ്രകുമാറിനെ പങ്കെടുപ്പിക്കുമോ? കര്‍ഷകസ്നേഹമാണ് കെ എം മാണിയുടെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാര്‍ടിയായ കേരള കോഗ്രസിന്റെയും മുഖത്തെഴുതിവച്ച മന്ത്രം. അട്ടപ്പാടിയില്‍ കര്‍ഷകര്‍ക്ക് നിയമപ്രകാരം ഭൂമിയില്‍ ലഭിച്ച അവകാശം എടുത്തുകളയണമെന്നാണ് യുഡിഎഫിന്റെ ആവശ്യം. അഞ്ചേക്കര്‍ വരെയുള്ളതും 1986നുമുമ്പില്‍ സ്വന്തം പേരിലുള്ളതുമായ ഭൂമി പിടിച്ചെടുക്കണമെന്ന് യുഡിഎഫ് ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ മാണിയുടെ കര്‍ഷകസ്നേഹം പൊളിയുമെന്നുമാത്രമല്ല; എം പി വീരേന്ദ്രകുമാര്‍ എന്ന വയനാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഭൂമി കൈയേറ്റക്കാരന്‍ യുഡിഎഫ് വിടേണ്ടിയുംവരും.

അട്ടപ്പാടിയിലുള്‍പ്പെടെയുണ്ടായ ഭൂമിപ്രശ്നം പരിഹരിക്കാന്‍ 1975ലാണ് കേരള നിയമസഭ നിയമം പാസാക്കിയത്. പട്ടികവര്‍ഗക്കാരുടെ ഭൂമി അന്യാധീനപ്പെടുന്നത് തടയാനും അന്യാധീനപ്പെട്ടത് തിരിച്ചുപിടിക്കാനുമുള്ള നിയമം. ആ നിയമം പക്ഷേ, നടപ്പാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ആദിവാസികളില്‍നിന്ന് അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും തട്ടിപ്പുനടത്തിയും അല്ലാതെയും ഭൂമി കൈവശംവച്ച് കൃഷിചെയ്യുന്നവര്‍ അവിടെ ഏറെയുണ്ട്്. അത്തരക്കാരെ ഒന്നടങ്കം ഇറക്കിവിട്ട് കൃഷിഭൂമിയാകെ ആദിവാസികള്‍ക്ക് തിരികെ നല്‍കാനുള്ള സാഹചര്യമല്ല അന്ന് നിലനിന്നത്. നിയമം നടപ്പാക്കാന്‍ചെന്ന ഒറ്റപ്പാലം ആര്‍ഡിഒയ്ക്ക് മര്‍ദനമേറ്റ് തിരിച്ചുപോകേണ്ടിവന്നു. 1960നുശേഷം നടന്ന എല്ലാ ഭൂമി കൈമാറ്റങ്ങളും അസാധുവാക്കുന്ന ആ നിയമം നടപ്പാക്കാനാവില്ലെന്ന് ഉറപ്പായതോടെയാണ് പ്രശ്നത്തിന് പരിഹാരം കണ്ടേതീരൂ എന്ന ബോധ്യത്തില്‍ 1966ല്‍ പുതിയ നിയമം കൊണ്ടുവന്നത്. ആ നിയമം രാഷ്ട്രപതി തിരിച്ചയച്ചു. പിന്നീട് പഴുതടച്ച നിയമമുണ്ടാക്കാന്‍ 1999 വരെ കാത്തുനില്‍ക്കേണ്ടിവന്നു. ഹൈക്കോടതിയില്‍ കേസ്, സ്റേ എന്നിവയൊക്കെ ഉണ്ടായെങ്കിലും സുപ്രീംകോടതി ആ നിയമത്തിന് അന്തിമ അംഗീകാരം നല്‍കുകയാണുണ്ടായത്. 1986 ജനുവരി 24 വരെ കൈവശംവച്ച ഭൂമിക്ക് സംരക്ഷണം നല്‍കുന്ന നിയമമാണ് '99ലേത്. ആദിവാസികളില്‍നിന്ന് വാങ്ങിയതാണെങ്കിലും അഞ്ച് ഏക്കര്‍വരെ ഭൂമി കര്‍ഷകര്‍ക്ക് കൈവശംവയ്ക്കാം; പകരമായി അത്രതന്നെ ഭൂമി കണ്ടെത്തി ആദിവാസികള്‍ക്ക് സര്‍ക്കാര്‍ നല്‍കും. അഞ്ച് ഏക്കറില്‍ കൂടുതലാണ് കൃഷിക്കാരന്റെ കൈവശഭൂമിയെങ്കില്‍ കൂടുതലുള്ള സ്ഥലം സര്‍ക്കാര്‍ ഏറ്റെടുത്ത് ആദിവാസികള്‍ക്ക് വിതരണംചെയ്യും. നാട്ടില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന സാമൂഹ്യ യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങള്‍ കണക്കിലെടുത്താണ് ഇത്തരമൊരു നിയമം നിയമസഭ ഐകകണ്ഠ്യേന പാസാക്കിയത്. ആദിവാസികള്‍ക്ക് ഭൂമിയും കൃഷിക്കാര്‍ക്ക് സംരക്ഷണവും ഉറപ്പുനല്‍കുന്നതാണ് യുഡിഎഫും എല്‍ഡിഎഫും ചേര്‍ന്നു പാസാക്കിയ ആ നിയമം.

അട്ടപ്പാടിയില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഉയര്‍ന്നുകേള്‍ക്കുന്ന ഭൂമിപ്രശ്നം ആ നിയമത്തിന്റെ അപാകതകൊണ്ട് ഉണ്ടായതല്ല. അവിടെ ഒരു കമ്പനി കാറ്റില്‍നിന്ന് വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദിപ്പിക്കുന്ന പദ്ധതി ആരംഭിച്ചു. നിയമാനുസൃതമുള്ള അനുമതി വാങ്ങിയാണ് വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദനം തുടങ്ങിയത്. ആ കമ്പനി ഏറ്റെടുത്ത ഭൂമി സംബന്ധിച്ചാണ് വിവാദം ഉയര്‍ന്നിരിക്കുന്നത്. നിലനില്‍ക്കുന്ന നിയമപ്രകാരം സ്വകാര്യ കമ്പനികള്‍ക്ക് വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദിപ്പിച്ച് കെഎസ്ഇബിക്ക് വില്‍ക്കാവുന്നതാണ്. 27 കാറ്റാടികളില്‍നിന്നായി 16.4 മെഗാവാട്ട് വൈദ്യുതോല്‍പ്പാദനമാണ് കഴിഞ്ഞ ഒരുവര്‍ഷമായി അവിടെ നടത്തുന്നത്. പദ്ധതി തുടങ്ങുന്നതിനുമുമ്പ് ബന്ധപ്പെട്ട സ്ഥലത്തിന്റെ ആധാരം, നികുതി റസീപ്റ്റ്, ആവശ്യമായ മറ്റു രേഖകള്‍ എന്നിവ സഹിതം അപേക്ഷ നല്‍കുകയും അതിന്മേല്‍ നിയമപരിശോധന പൂര്‍ത്തിയാക്കുകയും ചെയ്താണ് കമ്പനി അനുവാദം വാങ്ങിയത്. അന്ന് ഉയരാത്ത ആരോപണമാണ് ഇപ്പോള്‍ വന്നത്. ആദിവാസികള്‍ക്ക് അവകാശപ്പെട്ട ഭൂമിയാണ് കമ്പനി കൈക്കലാക്കിയതെന്ന് ചില കേന്ദ്രങ്ങള്‍ ആരോപിക്കുന്നു. അതിന് ഉദാഹരണമായി മാധ്യമങ്ങളും പ്രതിപക്ഷവും ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയത് ചാത്തന്റെ ഭൂമിയെക്കുറിച്ചാണ്. ചാത്തന്റേത് 1976ല്‍ മണ്ണാര്‍ക്കാട് മൂപ്പില്‍നായരില്‍നിന്ന് പട്ടയംവഴി ജന്മംതീറായി ലഭിച്ച ഭൂമിയാണ്. ആ ഭൂമി 1985ല്‍ (ജൂണ്‍ ഏഴ്) ചാത്തന്‍, രാധാകൃഷ്ണന്‍ എന്നയാള്‍ക്ക് കൈമാറുന്നു. '87 ജനുവരി 31ന് രാധാകൃഷ്ണന്‍, ലക്ഷ്മിയമ്മാള്‍ക്ക് വില്‍ക്കുന്നു. യുഡിഎഫ് ഭരിക്കുന്ന കാലത്താണ് ഈ രണ്ട് കൈമാറ്റവും നടന്നത്. 2006 ആഗസ്ത് 26ന് ലക്ഷ്മിയമ്മാള്‍, വി പി സുരേഷ് എന്നയാള്‍ക്കും സെപ്തംബര്‍ 28ന് സുരേഷ്, സാര്‍ജന്‍ റിയല്‍ട്ടേഴ്സ് എന്ന കാറ്റാടിക്കമ്പനിക്കും സ്ഥലം കൈമാറ്റംചെയ്യുന്നു. നാലാമത്തെ കൈമാറ്റമാണ് നടന്നതെന്നര്‍ഥം. ഇങ്ങനെ അഞ്ച് കൈമാറ്റംവരെ നടന്ന ഭൂമി കാറ്റാടിക്കമ്പനി വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരം ഭൂമിക്ക് '99ലെ നിയമത്തിന്റെ പിന്‍ബലമുണ്ട്. എന്നാല്‍, അങ്ങനെ നിയമസാധുത നേടുന്നതിനുവേണ്ടി വ്യാജരേഖകള്‍ സമര്‍പ്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന കാര്യം അന്വേഷിക്കേണ്ടതാണ്.

ഭൂമി സംബന്ധിച്ച് സംശയങ്ങളുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ അത് അവഗണിച്ചു തള്ളാനല്ല കൃത്യമായ അന്വേഷണം നടത്താനാണ് എല്‍ഡിഎഫ് ഗവമെന്റ് തയ്യാറായത്. കലക്ടര്‍ നേരിട്ട് വില്ലേജ് ഓഫീസില്‍ചെന്ന് അന്വേഷണം നടത്തി. അങ്ങനെ തയ്യാറാക്കിയ റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ കലക്ടര്‍ പറയുന്നത് 'ആധാരങ്ങളില്‍ പ്രസ്താവിച്ച കൈമാറ്റങ്ങളൊന്നുംതന്നെ ആദിവാസികളില്‍നിന്ന് വന്നതാണെന്ന് കാണുന്നില്ല. 1987 വരെയുള്ള മുന്നാധാരങ്ങള്‍ പരിശോധിച്ചതിലും ആദിവാസി നേരിട്ട് കൈമാറ്റം ചെയ്തതായി കാണുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് 1999ലെ നിയമത്തിന് വിരുദ്ധമാണ് ഈ കൈമാറ്റമെന്ന് കാണാന്‍ കഴിയില്ല' എന്നാണ്. ഈ പരാമര്‍ശമുള്ള റിപ്പോര്‍ട്ടിന്മേല്‍ ധൃതിവച്ച് ഒരു സര്‍ക്കാരിനും ഭൂമി പിടിച്ചെടുക്കുന്നതുപോലെയുള്ള നടപടിയെടുക്കാന്‍ കഴിയില്ല. എന്നാല്‍, ഭൂമി തട്ടിപ്പ് നടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും അത് പുറത്തുകൊണ്ടുവരികതന്നെ വേണം. അതുകൊണ്ടാണ് ചീഫ് സെക്രട്ടറി, അഡീഷണല്‍ ചീഫ് സെക്രട്ടറി, വിവിധ വകുപ്പുകളുടെ ചുമതലയുള്ള നാല് സെക്രട്ടറിമാര്‍ എന്നിവരടങ്ങുന്ന സമിതിയെ നിയോഗിച്ചത്. ഈ സമിതിയുടെ അന്വേഷണ റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള നടപടികള്‍ക്ക് നിയമസാധുത ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും. ഭൂമാഫിയയുടെ വേരറുക്കും എന്ന പട്ടികജാതി-വര്‍ഗ ക്ഷേമമന്ത്രി എ കെ ബാലന്റെ ധീരമായ പ്രഖ്യാപനം ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്.

കാറ്റാടിക്കമ്പനിക്കുപുറമെ അടയാര്‍ ഫാം, കള്ളമല മള്‍ട്ടി പര്‍പ്പസ് ചാരിറ്റബിള്‍ സൊസൈറ്റി എന്നിവയും ഭൂമി അനധികൃതമായി കൈവശം വയ്ക്കുന്നു എന്ന വിവരം പുറത്തുവന്നിട്ടുണ്ട്. ഇതിന്റെയെല്ലാം ആധാരങ്ങള്‍ പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ ചിലത് ഇരട്ടിപ്പുകളാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു. അത്തരം കാര്യങ്ങളും ഓരോന്നായെടുത്ത് പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഏതെങ്കിലുമൊരു സ്ഥാപനവുമായോ വ്യക്തിയുമായോ ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള പരിശോധനമാത്രമല്ല, സമഗ്രമായ പരിശോധനയാണ് വേണ്ടത്. എങ്കില്‍മാത്രമേ ആദിവാസികള്‍ക്ക് ലഭിക്കേണ്ട ഭൂമി ഉറപ്പാക്കാനാകൂ. സംശയകരമായ നിലപാടെടുത്ത ഒരു വില്ലേജ് ഓഫീസറെ പ്രാഥമിക അന്വേഷണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ സസ്പെന്‍ഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

1986നുമുമ്പ് ആദിവാസിയില്‍നിന്ന് കൈമാറ്റംചെയ്യപ്പെട്ടതും കാറ്റാടി നിലയത്തിനായി കഴിഞ്ഞ രണ്ടുവര്‍ഷങ്ങളിലായി വാങ്ങിയതുമായ കൈമാറ്റങ്ങളുടെ ആധാരങ്ങളടക്കം റദ്ദുചെയ്യണമെന്നും കാറ്റാടി യന്ത്രങ്ങളുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നിര്‍ത്തിവയ്ക്കണമെന്നുമാണ് യുഡിഎഫ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. ഇത് നശീകരണ രാഷ്ട്രീയമാണ്. ആദിവാസി ഭൂപ്രശ്നം പരിഹരിക്കാന്‍ യുഡിഎഫ് ചെയ്തതുപോലെ പൊലീസിനെവിട്ട് ജോഗിയെ കൊല്ലിക്കുകയല്ല എല്‍ഡിഎഫ് സര്‍ക്കാര്‍ ചെയ്തത്. മറിച്ച് ചീഫ് സെക്രട്ടറിയെ വിട്ട് അന്വേഷിപ്പിക്കുകയാണ്. ആ റിപ്പോര്‍ട്ട് വരുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കാന്‍ എന്തേ യുഡിഎഫിന് വൈക്ളബ്യം? 1982ലെ കൈവശസ്ഥിതിക്കനുസരിച്ച് അട്ടപ്പാടി ഐടിഡിപി ഓഫീസര്‍ തയ്യാറാക്കിയ സര്‍വേ റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ആദിവാസി ഭൂമിയിന്മേല്‍ നടപടി സ്വീകരിക്കണമെന്ന് അവര്‍ ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ അത്തരമൊരാവശ്യം പോലും വിദഗ്ധ സമിതി പരിശോധിച്ച് പരിഗണിക്കുമെന്നാണ് സര്‍ക്കാര്‍ ഉറപ്പുനല്‍കിയിട്ടുള്ളത്. അതൊന്നും കണക്കിലെടുക്കാതെയാണ് യുഡിഎഫും എല്‍ഡിഎഫും ഒന്നിച്ച് ആദിവാസികളുടെയും കര്‍ഷകരുടെയും താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍ സംരക്ഷിക്കാനായി പാസാക്കിയ നിയമത്തിനെതിരെ പി പി തങ്കച്ചനും ഉമ്മന്‍ ചാണ്ടിയും സമരം നയിക്കുന്നത്.

വയനാട്ടില്‍ വീരേന്ദ്രകുമാറും മകനും പ്രതിസ്ഥാനത്തുനില്‍ക്കുന്ന ഭൂമികൈയേറ്റത്തില്‍നിന്ന് ശ്രദ്ധതിരിക്കാന്‍ മാതൃഭൂമി മുഖേന കരുപ്പിടിപ്പിച്ച കഥകളാണ് അട്ടപ്പാടിയുടെ പേരില്‍ ചുറ്റിക്കറങ്ങുന്നത്. വീരേന്ദ്രകുമാര്‍ തന്റെ കെണിയിലേക്ക് വിദഗ്ധമായി യുഡിഎഫിനെ വീഴ്ത്തിയിരിക്കുന്നു. പ്ളാച്ചിമടയില്‍ സമരപ്പന്തലില്‍ ആദിവാസിയെ തല്ലിയ കൃഷ്ണന്‍കുട്ടിയുടെ പാര്‍ടിയും ജാനുവിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പട്ടയം നല്‍കിയ എ കെ ബാലന്റെ പാര്‍ടിയും തമ്മില്‍ ആദിവാസികളോടുള്ള പ്രതിബദ്ധതയുടെ കാര്യത്തില്‍ മത്സരം സാധ്യമോ? വീരേന്ദകുമാര്‍ വയനാട്ടില്‍ കൈവശം വയ്ക്കുന്ന ഭൂമിക്ക് പട്ടയം കൈയിലുണ്ടോ? പണ്ട് 'ഗ്രോ മോര്‍ ഫുഡ്' പദ്ധതിപ്രകാരം താല്‍ക്കാലികമായി കൃഷിചെയ്യാന്‍ വിട്ടുകിട്ടിയ ഭൂമി സ്വന്തമാക്കി, അത് തറവാട്ടുസ്വത്താണെന്നും നികുതി അടയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്നും അവകാശപ്പെട്ടാണ് വീരേന്ദ്രകുമാറും പുത്രനും വയനാട്ടിലെ ഭൂമിയില്‍നിന്നിറങ്ങാത്തത്. നിയമാനുസൃതം പട്ടയത്തോടുകൂടി കര്‍ഷകര്‍ കൈവശം വയ്ക്കുന്ന ഭൂമി തിരിച്ചുപിടിക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് അവര്‍ എങ്ങനെ സമരത്തിനിറങ്ങും?

കക്ഷി രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ വിരോധംവച്ച് എല്‍ഡിഎഫിനെ എതിര്‍ക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കാം. ഇവിടെ യുഡിഎഫ് ഏതു കാര്‍ഡാണ് ഇറക്കുന്നത്? അത് കര്‍ഷകര്‍ക്കെതിരെയല്ലേ? ആദിവാസികളുടെ പേരിലുള്ള മുതലെടുപ്പല്ലേ? ആദിവാസികളെയും കര്‍ഷകരെയും തമ്മിലടിപ്പിക്കാനുള്ളതല്ലേ? അട്ടപ്പാടിയില്‍ സിപിഐ എം കാറ്റാടിക്കമ്പനിക്കൊപ്പം; കമ്പനിയെ ന്യായീകരിക്കുന്നു എന്ന ഉമ്മാക്കി കാട്ടിയുള്ള ഭയപ്പെടുത്തല്‍ നിഷ്ഫലമാണ്. കാറ്റാടിക്കമ്പനിയല്ല ഏതു പടച്ചതമ്പുരാനായാലും ആദിവാസികള്‍ക്കവകാശപ്പെട്ട ഭൂമി കൈവശപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ തിരിച്ചുപിടിക്കും എന്ന് മന്ത്രിമാരായ എ കെ ബാലനും കെ പി രാജേന്ദ്രനും പ്രഖ്യാപിച്ചത് കേട്ടില്ലെന്നു നടിച്ച് കലക്കവെള്ളത്തില്‍ മീന്‍പിടിക്കാനിറങ്ങുന്നവര്‍ ജനങ്ങള്‍ വിഡ്ഢികളാണെന്ന് ധരിച്ചുപോയിട്ടുണ്ടെന്നും തോന്നുന്നു. അതല്ലെങ്കില്‍ കലക്ടറുടെ റിപ്പോര്‍ട്ടുമതി; ഐടിഡിപി ഓഫീസര്‍ പറഞ്ഞിടത്തു നിന്നാല്‍മതി; ചീഫ് സെക്രട്ടറി അന്വേഷിക്കേണ്ടതില്ല എന്നാവശ്യപ്പെട്ട് സമരം നടത്തുമോ അവര്‍? അങ്ങനെയെങ്കില്‍ ശ്രേയാംസ്കുമാറിന്റെ കൃഷ്ണഗിരിയിലെ ഭൂമി തിരിച്ചുപിടിക്കണമെന്ന ഉത്തരവ് നടപ്പാക്കാന്‍ അവര്‍ ആദ്യം സമരം ചെയ്യേണ്ടതാണ്. നാലുകൊല്ലംകൊണ്ട് പട്ടികജാതി-വര്‍ഗക്കാര്‍ക്ക് പതിനേഴായിരം ഏക്കര്‍ ഭൂമി വിതരണംചെയ്ത എ കെ ബാലന്റെയും എല്‍ഡിഎഫ് സര്‍ക്കാരിന്റെയും രാഷ്ട്രീയമാണോ, ജോഗിയുടെ ചോരപുരണ്ട യുഡിഎഫ് രാഷ്ട്രീയമാണോ ശരി എന്നാണ് ജനങ്ങള്‍ തീരുമാനിക്കുക. അതാണ് ചര്‍ച്ചചെയ്യേണ്ടതും. കാറ്റാടിക്കമ്പനി ആദിവാസിഭൂമി കൈയേറിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ നിയമപ്രകാരം അത് തിരിച്ചുപിടിക്കാന്‍ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയുടെ സമിതിക്കു മുന്‍പാകെ തെളിവുകള്‍ നിരത്താന്‍ ആളെ വിടട്ടെ യു.ഡി.എഫ് - മാര്‍ച്ച് നടത്തി സമയം കളയാതെ.


Friday, August 6, 2010 at 7:56 AM
manoj pm 
Posted by at No comments:

Wednesday, March 26, 2014

ഒരു ഓർമ്മ കുറിപ്പ്



ആദ്യമായി കുട്ടമ്പുഴ ആദിവാസി കോളനിയിൽ ഞാൻ എത്തുന്നത്  ഏറണാകുളം കുടുംബശ്രീ മിഷൻ  അധികാരികളുടെ  ഒപ്പം ആയിരുന്ന…. ആശ്രയ സർവേ  നടത്തുന്നതിന്റെ  ഭാഗമായി കുട്ടമ്പുഴ ആദിവാസി ഊരുകൾ  ഞങ്ങൾ കണ്ടു.
എന്നെ തേടി വന്ന കുട്ടമ്പുഴ  ആദിവാസി ഊരിനെ  സംബന്ടിച്ച വാർത്തകളും ലേഖനങ്ങളും ആണ്  എന്ന  ഈ വിഷയത്തിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചത് .
അതിലും ഉപരി എന്തോ ഒന്നില്ലേ????
എന്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ ? എന്തിനു വേണ്ടി ? ഉത്തരം  കിട്ടാത്ത  ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങളും ആയി ഞാൻ പല രാത്രികൾ തള്ളി നീക്കി . ദൂരെ ആരോ ഒരാൾ
തേങ്ങുന്നതു പോലെ …… പലപ്പോഴായി ആ  തേങ്ങൽ എന്ന  തേടി എത്തി .
തട്ടേക്കാടും പൂയംകുട്ടി  പുഴയും പിന്നിട്ടെ ഞാൻ പോകുമ്പോൾ  ആ കരച്ചിലിന് ആക്കം കൂടി…….
പല ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉത്തരം തേടി ഉള്ള യാത്ര ആയതിനാൽ ആ തേങ്ങൽ എന്നിൽ ഭയം ജനിപ്പിച്ചില്ല …..
ഈറകൾ സംഗീതം പൊഴിക്കുന്ന മുളം കാടുകൾ പിന്നിടുമ്പോൾ  എന്റെ മനസ് കൈ കുഞ്ഞിനെ  നഷട്ടപ്പെട്ട  ഹതഭാഗ്യായ  അമ്മയെ പോലെ തേങ്ങി.വിലമതിക്കന്നാകാത എന്തോ ഒന്ന്  എനിക്ക് നഷടപ്പെട്ടെരുക്കുന്നു.
മണക്കാട്  ഹൈ  സ്കൂൾ  വരാന്തയിൽ 3 വർഷം  മുമ്പ്  തലയും  കുമ്പിട്ട് എൻറെ മുന്നിൽ നിന്ന ആ ആദിവാസി ബാലന്റെ ചിത്രം എന്റെ മുന്നില് തെളിഞ്ഞു . ജീവിതം  അവനു നേരെ കൊഞ്ഞനം  കുത്തിയപ്പോൾ  അവനും തിരിച്ചു പല്ലിളിച്ച് ….. ജീവിതത്തിനു നേരെ, തന്നെ കാൽ കാശിനു കൊള്ളാത്തവനായി മുദ്രകുത്തിയ സമൂഹത്തിനു നേരെ…….
ആരേയൂം പഴിക്കാതെ  സ്വന്തം ലോകത്ത്  ജീവിച്ച  ആ ബാലന്റെ ജീവിത യാത്രയിൽ വെളിച്ചം തെളിയിച്ച  ഒരുപ്പാട്‌ പേരുണ്ട് .   നല്ല ജോലിയും  കുടുംബവും  സ്വപ്നം കണ്ട അവൻ ജീവിക്ക്കാൻ കൊതിച്ചു . പഠനം പൂർത്തിയാക്കി പൂയംകുട്ടി കാടിന്റെ വിജനതയിലേക്ക്  അവൻ മടങ്ങിയപ്പോൾ അവന്റെ നാടിനോടുള്ള  ബന്ധം എന്നന്നേക്കുമായി അവസാനിച്ചു. ഈറ്റ വെട്ടും കൂലി പണിയുമായി ഒരു വിദ്യാഭ്യാസംഉള്ള  ഒരു യുവാവ് അലയുമ്പോൾ ……….ഇതൊന്നു  അറിയാതെ  എവ്ടെയോ  ഞാൻ  …..
ചോദ്യം  ചെയ്യപ്പെടാനാകാത്ത  അവന്റെ നിലയും കഷടപാടുകളും  ദൈവം കാണാതെ പോയി . ഒരിക്കൽ എന്നെ തേടി ഒരു പഴയ  സുഹൃത്തിന്റെ ഫോണ്‍ ……………..
കരയാൻ മറന്നു പോകെ തണുത്തു  മരവിച്ച ഒരു കാറ്റ് എന്നെ തലോടി കടന്നു പോയി. സ്വന്തം സുഹൃത്തിന്റെ ജീവനില്ലാത്ത ശരീരം  കാണാൻ മനസ് അനുവദിച്ചില്ല .
ഞാൻ നല്ല ആഹാരവും നല്ല വസ്ത്രവും ധരിച്ചു  സുഖമായി  ഇരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ സുഹൃത്ത് പനിചൂടിൽ  വിറച്ചു ജീവന്  വേണ്ടി മല്ലിടുകയായെരുന്നു . ഒരു ജീവൻ  നഷട്മായതെന്റെ വ്രണവുമായി അവന്റെ വീടും നാടും തേങ്ങി .
അവിടുന്നങ്ങൊട്ട്  കരഞ്ഞു  കലങ്ങിയ കണ്ണും പാതി കത്തി  തീർന്ന  മനസുമായി  ഞാന്ൻ നടന്നു .
എന്തിനു വേണ്ടി അവനെ തിരിച്ചു  വിളിച്ചു എന്ന്  എനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷേ  ആ മരണം എന്നിൽ ഏല്പിച്ച   മുറിവ്  വളരെ ഏറെ ആയിരുന്നു .
അവന്റെ ഗന്ധം ഉള്ള  കാറ്റും പേറി  വന്ന ഒരിളം കാറ്റ്  എന്നെ  തലോടി കടന്നു പോയി.
അവൻ അലിഞ്ഞു  തീർന്ന  മണ്ണിൽ  കാലൂന്നി ഒരു പദികനെ പോലെ ഞാൻ നടന്നു നീങ്ങി .
ആ കാടും കാടിന്റെ  മനോഹാരിതക്കും അപ്പുറം ഉള്ളിൽ  എവിടേയോ ഒരു ചിത എരിഞ്ഞു . അത് കത്തി എന്നെയും  നിന്നെയും വിഴുങ്ങുന്ന  ഒരു മഹാവിപത്തായി മാറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു  എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കി .
എന്റെ ചോദ്യങ്ങക്ക് ഉത്തരം നല്കാൻ എനെ മനസ് കൊതിച്ചു പക്ഷേ  അവിടുന്നങ്ങൊട്ട്  കരഞ്ഞു  കലങ്ങിയ കണ്ണും പാതി കത്തി  തീർന്ന  മനസുമായി  ഞാന്ൻ നടന്നു .
എന്തിനു വേണ്ടി അവനെ തിരിച്ചു  വിളിച്ചു എന്ന്  എനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷേ  ആ മരണം എന്നിൽ ഏല്പിച്ച   മുറിവ്  വളരെ ഏറെ ആയിരുന്നു .
അവന്റെ ഗന്ധം ഉള്ള  കാറ്റും പേറി  വന്ന ഒരിളം കാറ്റ്  എന്നെ  തലോടി കടന്നു പോയി.
അവൻ അലിഞ്ഞു  തീർന്ന  മണ്ണിൽ  കാലൂന്നി ഒരു പദികനെ പോലെ ഞാൻ നടന്നു നീങ്ങി .
ആ കാടും കാടിന്റെ  മനോഹാരിതക്കും അപ്പുറം ഉള്ളിൽ  എവിടേയോ ഒരു ചിത എരിഞ്ഞു . അത് കത്തി എന്നെയും  നിന്നെയും വിഴുങ്ങുന്ന  ഒരു മഹാവിപത്തായി മാറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു  എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കി .
ജീവൻ  നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു ആത്മാവ് തേങ്ങുന്നത്  ഞാൻ കണ്ടു  ഞാൻ മാത്രം ..
അത്  എന്നോടു  ചോദിച്ചു  എന്തേ  നീ വരാൻ  താമസിച്ചു .???
എനിക്ക്  ഉത്തരം  ഇല്ല.

എന്റെ ചോദ്യങ്ങക്ക് ഉത്തരം നല്കാൻ എനെ മനസ് കൊതിച്ചു പക്ഷേ  അതിനുള്ള മറുപടി പറയാൻ എനിക്ക് ആകില്ല . കാരണം അവന്റെ ജീവിതം പോലെ ഒരുപാട് സംഭവങ്ങള്ക്ക്  മറുപടി നമ്മൾ പറയേണ്ടി വരും. ആദിവാസി ജീവിതം ഇരുട്ടിൽ നിന്നും വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു  കൊണ്ട് വരാൻ രണ്ടു കൈകളും  മനസും ശുദ്ധമാക്കി  വക്കുക.
19/10/ 12

NEETHU SANTHOSH

https:nsanthosh60.wordpress.com/2013/10/24
Posted by at No comments:

Pythagoras


From Wikipedia, the free encyclopedia

\
Pythagoras (Πυθαγόρας)

Bust of Pythagoras of Samos in the Capitoline Museums, Rome
Full name Pythagoras (Πυθαγόρας)
Born c. 570 BC
Samos Island
Died c. 495 BC (aged around 75)
Metapontum
Era Ancient philosophy
Region Western philosophy
School Pythagoreanism
Main interests Metaphysics, Music, Mathematics, Ethics, Politics
Notable ideas Musica universalis, Golden ratio, Pythagorean tuning, Pythagorean theorem
Pythagoras of Samos (Greek: Ὁ Πυθαγόρας ὁ Σάμιος, O Pythagoras o Samios, "Pythagoras the Samian", or simply Ὁ Πυθαγόρας; c. 570-c. 495 BC[1]) was an Ionian Greek philosopher and founder of the religious movement called Pythagoreanism. Most of our information about Pythagoras was written down centuries after he lived, thus very little reliable information is known about him. He was born on the island of Samos, and may have travelled widely in his youth, visiting Egypt and other places seeking knowledge. Around 530 BC, he moved to Croton, a Greek colony in southern Italy, and there set up a religious sect. His followers pursued the religious rites and practices developed by Pythagoras, and studied his philosophical theories. The society took an active role in the politics of Croton, but this eventually led to their downfall. The Pythagorean meeting-places were burned, and Pythagoras was forced to flee the city. He is said to have ended his days in Metapontum.
Pythagoras made influential contributions to philosophy and religious teaching in the late 6th century BC. He is often revered as a great mathematician, mystic and scientist, and he is best known for the Pythagorean theorem which bears his name. However, because legend and obfuscation cloud his work even more than with the other pre-Socratic philosophers, one can say little with confidence about his teachings, and some have questioned whether he contributed much to mathematics and natural philosophy. Many of the accomplishments credited to Pythagoras may actually have been accomplishments of his colleagues and successors. Whether or not his disciples believed that everything was related to mathematics and that numbers were the ultimate reality is unknown. It was said that he was the first man to call himself a philosopher, or lover of wisdom,[2] and Pythagorean ideas exercised a marked influence on Plato, and through him, all of Western philosophy.

Biographical sources

Accurate facts about the life of Pythagoras are so few, and most information concerning him is of so late a date, and so untrustworthy, that it is impossible to provide more than a vague outline of his life. The lack of information by contemporary writers, together with the secrecy which surrounded the Pythagorean brotherhood, meant that invention took the place of facts. The stories which were created were eagerly sought by the Neoplatonist writers who provide most of the details about Pythagoras, but who were uncritical concerning anything which related to the gods or which was considered divine.[3] Thus many myths were created – such as that Apollo was his father; that Pythagoras gleamed with a supernatural brightness; that he had a golden thigh; that Abaris came flying to him on a golden arrow; that he was seen in different places at one and the same time.[4] With the exception of a few remarks by Xenophanes, Heraclitus, Herodotus, Plato, Aristotle, and Isocrates, we are mainly dependent on Diogenes Laërtius, Porphyry, and Iamblichus for the biographical details. Aristotle had written a separate work on the Pythagoreans, which unfortunately has not survived.[5] His disciples Dicaearchus, Aristoxenus, and Heraclides Ponticus had written on the same subject. These writers, late as they are, were among the best sources from whom Porphyry and Iamblichus drew, besides the legendary accounts and their own inventions. Hence historians are often reduced to considering the statements based on their inherent probability, but even then, if all the credible stories concerning Pythagoras were supposed true, his range of activity would be impossibly vast.[6]

 Life


Bust of Pythagoras, Vatican
Herodotus, Isocrates, and other early writers all agree that Pythagoras was born on Samos, the Greek island in the eastern Aegean, and we also learn that Pythagoras was the son of Mnesarchus.[7] His father was a gem-engraver or a merchant. His name led him to be associated with Pythian Apollo; Aristippus explained his name by saying, "He spoke (agor-) the truth no less than did the Pythian (Pyth-)," and Iamblichus tells the story that the Pythia prophesied that his pregnant mother would give birth to a man supremely beautiful, wise, and beneficial to humankind.[8] A late source gives his mother's name as Pythias.[9] As to the date of his birth, Aristoxenus stated that Pythagoras left Samos in the reign of Polycrates, at the age of 40, which would give a date of birth around 570 BC.[10]
It was natural for the ancient biographers to inquire as to origins of Pythagoras' remarkable system. In the absence of reliable information, however, a huge range of teachers were assigned to Pythagoras. Some made his training almost entirely Greek, others exclusively Egyptian and Oriental. We find mentioned as his instructors Creophylus,[11] Hermodamas,[12] Bias,[11] Thales,[11] Anaximander,[13] and Pherecydes of Syros.[14] The Egyptians are said to have taught him geometry, the Phoenicians arithmetic, the Chaldeans astronomy, the Magians the principles of religion and practical maxims for the conduct of life.[15] Of the various claims regarding his Greek teachers, Pherecydes is mentioned most often.
It was the standard belief in antiquity that Pythagoras had undertaken extensive travels, and had visited not only Egypt, but Arabia, Phoenicia, Judaea, Babylon, and even India, for the purpose of collecting all available knowledge, and especially to learn information concerning the secret or mystic cults of the gods.[16] The journey to Babylon is possible, and not very unlikely. That Pythagoras visited Egypt, may be more probable, and many ancient writers asserted this.[17] According to Muslim tradition, Pythagoras was said to have been initiated by Hermes (Egyptian Thoth).[18] Enough of Egypt was known to attract the curiosity of an inquiring Greek, and contact between Samos and other parts of Greece with Egypt is mentioned.[19]
It is not easy to say how much Pythagoras learned from the Egyptian priests, or indeed, whether he learned anything at all from them. There was nothing in the symbolism which the Pythagoreans adopted which showed the distinct traces of Egypt. The secret religious rites of the Pythagoreans exhibited nothing but what might have been adopted in the spirit of Greek religion, by those who knew nothing of Egyptian mysteries. The philosophy and the institutions of Pythagoras might easily have been developed by a Greek mind exposed to the ordinary influences of the age. Even the ancient authorities note the similarities between the religious and ascetic peculiarities of Pythagoras with the Orphic or Cretan mysteries,[20] or the Delphic oracle.[21]
There is little direct evidence as to the kind and amount of knowledge which Pythagoras acquired, or as to his definite philosophical views. Everything of the kind mentioned by Plato and Aristotle is attributed not to Pythagoras, but to the Pythagoreans. Heraclitus stated that he was a man of extensive learning;[22] and Xenophanes claimed that he believed in the transmigration of souls.[23] Xenophanes mentions the story of his interceding on behalf of a dog that was being beaten, professing to recognise in its cries the voice of a departed friend. Pythagoras is supposed to have claimed that he had been Euphorbus, the son of Panthus, in the Trojan war, as well as various other characters, a tradesman, a courtesan, etc.[24]
Many mathematical and scientific discoveries were attributed to Pythagoras, including his famous theorem,[25] as well as discoveries in the field of music,[26] astronomy,[27] and medicine.[28] But it was the religious element which made the profoundest impression upon his contemporaries. Thus the people of Croton were supposed to have identified him with the Hyperborean Apollo,[29] and he was said to have practised divination and prophecy.[30] In the visits to various places in Greece - Delos, Sparta, Phlius, Crete, etc. which are ascribed to him, he usually appears either in his religious or priestly guise, or else as a law­giver.[31]

Croton on the southern coast of Italy
After his travels, Pythagoras moved (around 530 BC) to Croton, in Italy (Magna Graecia). Possibly the tyranny of Polycrates in Samos made it difficult for him to achieve his schemes there. His later admirers claimed that Pythagoras was so overburdened with public duties in Samos, because of the high estimation in which he was held by his fellow-citizens, that he moved to Croton.[32] On his arrival in Croton, he quickly attained extensive influence, and many people began to follow him. Later biographers tell fantastical stories of the effects of his eloquent speech in leading the people of Croton to abandon their luxurious and corrupt way of life and devote themselves to the purer system which he came to introduce.[33]
His followers established a select brotherhood or club for the purpose of pursuing the religious and ascetic practices developed by their master. The accounts agree that what was done and taught among the members was kept a profound secret. The esoteric teachings may have concerned the secret religious doctrines and usages, which were undoubtedly prominent in the Pythagorean system, and may have been connected with the worship of Apollo.[34] Temperance of all kinds seems to have been strictly urged. There is disagreement among the biographers as to whether Pythagoras forbade all animal food,[35] or only certain types.[36] The club was in practice at once "a philosophical school, a religious brotherhood, and a political association."[37]

Pythagoras, depicted on a 3rd-century coin
Such an aristocratic and exclusive club could easily have made many people in Croton jealous and hostile, and this seems to have led to its destruction. The circumstances, however, are uncertain. Conflict seems to have broken out between the towns of Sybaris and Croton. The forces of Croton were headed by the Pythagorean Milo, and it is likely that the members of the brotherhood took a prominent part. After the decisive victory by Croton, a proposal for establishing a more democratic constitution, was unsuccessfully resisted by the Pythagoreans. Their enemies, headed by Cylon and Ninon, the former of whom is said to have been irritated by his exclusion from the brotherhood, roused the populace against them. An attack was made upon them while assembled either in the house of Milo, or in some other meeting-place. The building was set on fire, and many of the assembled members perished; only the younger and more active escaping.[38] Similar commotions ensued in the other cities of Magna Graecia in which Pythagorean clubs had been formed.
As an active and organised brotherhood the Pythagorean order was everywhere suppressed, and did not again revive. Still the Pythagoreans continued to exist as a sect, the members of which kept up among themselves their religious observances and scientific pursuits, while individuals, as in the case of Archytas, acquired now and then great political influence. Concerning the fate of Pythagoras himself, the accounts varied. Some say that he perished in the temple with his disciples,[39] others that he fled first to Tarentum, and that, being driven from there, he escaped to Metapontum, and there starved himself to death.[40] His tomb was shown at Metapontum in the time of Cicero.[41]
According to some accounts Pythagoras married Theano, a lady of Croton. Their children are variously stated to have included a son, Telauges, and three daughters, Damo, Arignote, and Myia.

Writings

No texts by Pythagoras are known to have survived, although forgeries under his name — a few of which remain extant — did circulate in antiquity. Critical ancient sources like Aristotle and Aristoxenus cast doubt on these writings. Ancient Pythagoreans usually quoted their master's doctrines with the phrase autos ephe ("he himself said") — emphasizing the essentially oral nature of his teaching.

 Mathematics

The so-called Pythagoreans, who were the first to take up mathematics, not only advanced this subject, but saturated with it, they fancied that the principles of mathematics were the principles of all things.
—Aristotle, Metaphysics 1-5 , cc. 350 BC

 Pythagorean theorem


The Pythagorean theorem: The sum of the areas of the two squares on the legs (a and b) equals the area of the square on the hypotenuse (c).
Pythagoras-2a.gif
Since the fourth century AD, Pythagoras has commonly been given credit for discovering the Pythagorean theorem, a theorem in geometry that states that in a right-angled triangle the square of the hypotenuse (the side opposite the right angle), c, is equal to the sum of the squares of the other two sides, b and a—that is, a2 + b2 = c2.
While the theorem that now bears his name was known and previously utilized by the Babylonians and Indians, he, or his students, are often said to have constructed the first proof. It must, however, be stressed that the way in which the Babylonians handled Pythagorean numbers, implies that they knew that the principle was generally applicable, and knew some kind of proof, which has not yet been found in the (still largely unpublished) cuneiform sources.[42] Because of the secretive nature of his school and the custom of its students to attribute everything to their teacher, there is no evidence that Pythagoras himself worked on or proved this theorem. For that matter, there is no evidence that he worked on any mathematical or meta-mathematical problems. Some attribute it as a carefully constructed myth by followers of Plato over two centuries after the death of Pythagoras, mainly to bolster the case for Platonic meta-physics, which resonate well with the ideas they attributed to Pythagoras. This attribution has stuck, down the centuries up to modern times.[43] The earliest known mention of Pythagoras's name in connection with the theorem occurred five centuries after his death, in the writings of Cicero and Plutarch.

 Musical theories and investigations


Medieval woodcut showing Pythagoras with bells in Pythagorean tuning
See also: Pythagorean tuning
According to legend, the way Pythagoras discovered that musical notes could be translated into mathematical equations was when one day he passed blacksmiths at work, and thought that the sounds emanating from their anvils being hit were beautiful and harmonious and decided that whatever scientific law caused this to happen must be mathematical and could be applied to music. He went to the blacksmiths to learn how this had happened by looking at their tools, he discovered that it was because the anvils were "simple ratios of each other, one was half the size of the first, another was 2/3 the size, and so on."
The Pythagoreans elaborated on a theory of numbers, the exact meaning of which is still debated among scholars. Another belief attributed to Pythagoras was that of the "harmony of the spheres". Thus the planets and stars moved according to mathematical equations, which corresponded to musical notes and thus produced a symphony.[44]

Tetractys

Pythagoras was also credited with devising the tetractys, the triangular figure of four rows, which add up to the perfect number, ten. As a mystical symbol, it was very important to the worship of the Pythagoreans, who would swear oaths by it:
And the inventions were so admirable, and so divinised by those who understood them, that the members used them as forms of oath: "By him who handed to our generation the tetractys, source of the roots of ever-flowing nature."
—Iamblichus, Vit. Pyth., 29

Religion and science

Pythagoras’ religious and scientific views were, in his opinion, inseparably interconnected. Religiously, Pythagoras was a believer of metempsychosis. He believed in transmigration, or the reincarnation of the soul again and again into the bodies of humans, animals, or vegetables until it became immortal. His ideas of reincarnation were influenced by ancient Greek religion. Heraclides Ponticus reports the story that Pythagoras claimed that he had lived four lives that he could remember in detail,[45] and, according to Xenophanes, Pythagoras heard the cry of his dead friend in the bark of a dog.[46]

 Lore

Pythagoras became the subject of elaborate legends surrounding his historic persona. Aristotle described Pythagoras as a wonder-worker and somewhat of a supernatural figure, attributing to him such aspects as a golden thigh, which was a sign of divinity. According to Aristotle and others' accounts, some ancients believed that he had the ability to travel through space and time, and to communicate with animals and plants.[47] An extract from Brewer's Dictionary of Phrase and Fable's entry entitled "Golden Thigh":
Pythagoras is said to have had a golden thigh, which he showed to Abaris, the Hyperborean priest, and exhibited in the Olympic games.[48]
Another legend describes his writing on the moon:
Pythagoras asserted he could write on the moon. His plan of operation was to write on a looking-glass in blood, and place it opposite the moon, when the inscription would appear photographed or reflected on the moon's disc.[49]

Pythagoreans

See also: Pythagoreanism

Pythagoras, the man in the center with the book, teaching music, in The School of Athens by Raphael
Both Plato and Isocrates affirm that, above all else, Pythagoras was famous for leaving behind him a way of life.[50] Both Iamblichus and Porphyry give detailed accounts of the organisation of the school, although the primary interest of both writers is not historical accuracy, but rather to present Pythagoras as a divine figure, sent by the gods to benefit humankind.[51]
Pythagoras set up an organization which was in some ways a school, in some ways a brotherhood, and in some ways a monastery. It was based upon the religious teachings of Pythagoras and was very secretive. The adherents were bound by a vow to Pythagoras and each other, for the purpose of pursuing the religious and ascetic observances, and of studying his religious and philosophical theories. The claim that they put all their property into a common stock is perhaps only a later inference from certain Pythagorean maxims and practices.[52] On the other hand, it seems certain that there were many women among the adherents of Pythagoras.[53]
As to the internal arrangements of the sect, we are informed that what was done and taught among the members was kept a profound secret towards all. Porphyry stated that this silence was "of no ordinary kind." Candidates had to pass through a period of probation, in which their powers of maintaining silence (echemythia) were especially tested, as well as their general temper, disposition, and mental capacity.[54] There were also gradations among the members themselves. It was an old Pythagorean maxim, that every thing was not to be told to every body.[55] Thus the Pythagoreans were divided into an inner circle called the mathematikoi ("learners") and an outer circle called the akousmatikoi ("listeners").[56] Iamblichus describes them in terms of esoterikoi and exoterikoi (or alternatively Pythagoreioi and Pythagoristai),[57] according to the degree of intimacy which they enjoyed with Pythagoras. Porphyry wrote "the mathematikoi learned the more detailed and exactly elaborated version of this knowledge, the akousmatikoi (were) those who had heard only the summary headings of his (Pythagoras's) writings, without the more exact exposition."
There were ascetic practices (many of which had, perhaps, a symbolic meaning) in the way of life of the sect.[58] Some represent Pythagoras as forbidding all animal food. This may have been due to the doctrine of metempsychosis.[59] Other authorities contradict the statement. According to Aristoxenus,[60] he allowed the use of all kinds of animal food except the flesh of oxen used for ploughing, and rams.[61] There is a similar discrepancy as to the prohibition of fish and beans.[62] But temperance of all kinds seems to have been urged. It is also stated that they had common meals, resembling the Spartan system, at which they met in companies of ten.[63]
Considerable importance seems to have been attached to music and gymnastics in the daily exercises of the disciples. Their whole discipline is represented as encouraging a lofty serenity and self-possession, of which, there were various anecdotes in antiquity.[64] Iamblichus (apparently on the authority of Aristoxenus)[65] gives a long description of the daily routine of the members, which suggests many similarities with Sparta. The members of the sect showed a devoted attachment to each other, to the exclusion of those who did not belong to their ranks.[66] There were even stories of secret symbols, by which members of the sect could recognise each other, even if they had never met before.[67]

 Influence

 Influence on Plato


Pythagoras, depicted as a medieval scholar in the Nuremberg Chronicle
Pythagoras or in a broader sense, the Pythagoreans, allegedly exercised an important influence on the work of Plato. According to R. M. Hare, his influence consists of three points: a) the platonic Republic might be related to the idea of "a tightly organized community of like-minded thinkers", like the one established by Pythagoras in Croton. b) there is evidence that Plato possibly took from Pythagoras the idea that mathematics and, generally speaking, abstract thinking is a secure basis for philosophical thinking as well as "for substantial theses in science and morals". c) Plato and Pythagoras shared a "mystical approach to the soul and its place in the material world". It is probable that both have been influenced by Orphism.[68]
Bertrand Russell, in his History of Western Philosophy, contended that the influence of Pythagoras on Plato and others was so great that he should be considered the most influential of all western philosophers. But Pythagoras also had his critics, such as Heraclitus who said that "much learning does not teach wisdom; otherwise it would have taught Hesiod and Pythagoras, and again Xenophanes and Hecataeus".[69]

 Influence on esoteric groups

Pythagoras started a secret society called the Pythagorean brotherhood devoted to the study of mathematics. This had a great effect on future esoteric traditions, such as Rosicrucianism and Freemasonry, both of which were occult groups dedicated to the study of mathematics and both of which claimed to have evolved out of the Pythagorean brotherhood.[citation needed] The mystical and occult qualities of Pythagorean mathematics are discussed in a chapter of Manly P. Hall's The Secret Teachings of All Ages entitled "Pythagorean Mathematics".
Pythagorean theory was tremendously influential on later numerology, which was extremely popular throughout the Middle East in the ancient world. The 8th-century Muslim alchemist Jabir ibn Hayyan grounded his work in an elaborate numerology greatly influenced by Pythagorean theory.[citation needed] Today, Pythagoras is revered as a prophet by the Ahl al-Tawhid or Druze faith along with his fellow Greek, Plato.

 See also

 References

  1. ^ "The dates of his life cannot be fixed exactly, but assuming the approximate correctness of the statement of Aristoxenus (ap. Porph. V.P. 9) that he left Samos to escape the tyranny of Polycrates at the age of forty, we may put his birth round about 570 BC, or a few years earlier. The length of his life was variously estimated in antiquity, but it is agreed that he lived to a fairly ripe old age, and most probably he died at about seventy-five or eighty." William Keith Chambers Guthrie, (1978), A history of Greek philosophy, Volume 1: The earlier Presocratics and the Pythagoreans, page 173. Cambridge University Press
  2. ^ Cicero, Tusculan Disputations, 5.3.8-9 = Heraclides Ponticus fr. 88 Wehrli, Diogenes Laërtius 1.12, 8.8, Iamblichus VP 58. Burkert attempted to discredit this ancient tradition, but it has been defended by C.J. De Vogel, Pythagoras and Early Pythagoreanism (1966), pp. 97-102, and C. Riedweg, Pythagoras: His Life, Teaching, And Influence (2005), p. 92.
  3. ^ Iamblichus, Adhort. ad Philos. p. 324, ed. Kiessling.
  4. ^ Comp. Herodian, iv. 94, etc.
  5. ^ He alludes to it himself, Met. i. 5. p. 986. 12, ed. Bekker.
  6. ^ This article incorporates text from the public domain Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology by William Smith (1870).
  7. ^ Herodotus, iv. 95, Isocrates, Busiris, 28-9; Later writers called him a Tyrrhenian or Phliasian, and gave Marmacus, or Demaratus, as the name of his father, Diogenes Laërtius, viii. 1; Porphyry, Vit. Pyth. 1, 2; Justin, xx. 4; Pausanias, ii. 13.
  8. ^ Riedweg, Christoph (2005). Pythagoras: His Life, Teaching and Influence. Cornell University. pp. 5–6, 59, 73.
  9. ^ Apollonius of Tyana ap. Porphyry, Vit. Pyth. 2
  10. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 9
  11. ^ a b c Iamblichus, Vit. Pyth. 9
  12. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 2, Diogenes Laërtius, viii. 2
  13. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 9; Porphyry, Vit. Pyth. 2
  14. ^ Aristoxenus and others in Diogenes Laërtius, i. 118, 119; Cicero, de Div. i. 49
  15. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 6
  16. ^ Diogenes Laërtius, viii. 2; Porphyry, Vit. Pyth. 11, 12; Iamblichus, Vit. Pyth. 14, etc.
  17. ^ Antiphon. ap. Porphyry, Vit. Pyth. 7; Isocrates, Busiris, 28-9; Cicero, de Finibus, v. 27; Strabo, xiv.
  18. ^ See Antoine Faivre, in The Eternal Hermes (1995)
  19. ^ Herodotus, ii. 134, 135, iii. 39.
  20. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 25; Porphyry, Vit. Pyth. 17; Diogenes Laërtius, viii. 3
  21. ^ Ariston. ap. Diogenes Laërtius, viii. 8, 21; Porphyry, Vit. Pyth. 41
  22. ^ Diogenes Laërtius, viii. 6, ix. 1, comp. Herodotus, i. 29, ii. 49, iv. 95
  23. ^ Diogenes Laërtius, viii. 36, comp. Aristotle, de Anima, i. 3; Herodotus, ii. 123.
  24. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 26; Pausanias, ii. 17; Diogenes Laërtius, viii. 5; Horace, Od. i. 28,1. 10
  25. ^ Diogenes Laërtius, viii. 12 ; Plutarch, Non posse suav. vivi sec. Ep. p. 1094
  26. ^ Porphyry, in Ptol. Harm. p. 213; Diogenes Laërtius, viii. 12
  27. ^ Diogenes Laërtius, viii. 14 ; Pliny, Hist. Nat. ii. 8
  28. ^ Diogenes Laërtius, viii. 12, 14, 32
  29. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 20; Iamblichus, Vit. Pyth. 31, 140; Aelian, Varia Historia, ii. 26; Diogenes Laërtius, viii. 36.
  30. ^ Cicero, de Divin. i. 3, 46; Porphyry, Vit. Pyth. 29.
  31. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 25; Porphyry, Vit. Pyth. 17; Diogenes Laërtius, viii. 3, 13; Cicero, Tusc. Qu. v. 3
  32. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 28; Porphyry, Vit. Pyth. 9
  33. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 18; Iamblichus, Vit. Pyth. 37, etc.
  34. ^ Aelian, Varia Historia, ii. 26; Diogenes Laërtius, viii. 13; Iamblichus, Vit. Pyth. 8, 91, 141
  35. ^ as Empedocles did afterwards, Aristotle, Rhet. i. 14. § 2; Sextus Empiricus, ix. 127. This was also one of the Orphic precepts, Aristoph. Ran. 1032
  36. ^ Aristo ap. Diogenes Laërtius, viii. 20; comp. Porphyry, Vit. Pyth. 7; Iamblichus, Vit. Pyth. 85, 108
  37. ^ Thirlwall, Hist. of Greece, vol. ii. p. 148
  38. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 255-259; Porphyry, Vit. Pyth. 54-57; Diogenes Laërtius, viii. 39; comp. Plutarch, de Gen. Socr. p. 583
  39. ^ Arnob. adv. Gentes, i. p. 23
  40. ^ Diogenes Laërtius, viii. 39, 40; Porphyry, Vit. Pyth. 56; Iamblichus, Vit. Pyth. 249; Plutarch, de Stoic. Rep. 37
  41. ^ Cicero, de Fin. v. 2
  42. ^ There are about 100,000 unpublished cuneiform sources in the British Museum alone. Babylonian knowledge of proof of the Pythagorean Theorem is discussed by J. Høyrup, 'The Pythagorean "Rule" and "Theorem" - Mirror of the Relation between Babylonian and Greek Mathematics,' in: J. Renger (red.): Babylon. Focus mesopotamischer Geschichte, Wiege früher Gelehrsamkeit, Mythos in der Moderne (1999).
  43. ^ From Christoph Riedweg , Pythagoras, His Life, Teaching and Influence, Cornell: Cornell University Press, 2005: "Had Pythagoras and his teachings not been since the early Academy overwritten with Plato’s philosophy, and had this ‘palimpsest’ not in the course of the Roman Empire achieved unchallenged authority among Platonists, it would be scarcely conceivable that scholars from the Middle Ages and modernity down to the present would have found the Presocratic charismatic from Samos so fascinating. In fact, as a rule it was the image of Pythagoras elaborated by Neopythagoreans and Neoplatonists that determined the idea of what was Pythagorean over the centuries."
  44. ^ Christoph Riedweg, Pythagoras: His Life, Teaching and Influence, Cornell: Cornell University Press, 2005 .
  45. ^ Diogenes Laërtius, viii. 3-4
  46. ^ Diogenes Laërtius, viii. 36
  47. ^ Huffman, Carl. Pythagoras (Stanford Encyclopedia of Philosophy)
  48. ^ Brewer, E. Cobham, Brewer's Dictionary of Phrase and Fable
  49. ^ Brewer, E. Cobham, Brewer's Dictionary of Phrase and Fable
  50. ^ Plato, Republic, 600a, Isocrates, Busiris, 28
  51. ^ John Dillon and Jackson Hershbell, (1991), Iamblichus, On the Pythagorean Way of Life, page 14. Scholars Press.; D. J. O'Meara, (1989), Pythagoras Revived. Mathematics and Philosophy in Late Antiquity, pages 35-40. Clarendon Press.
  52. ^ comp. Cicero, de Leg. i. 12, de Off. i. 7; Diogenes Laërtius, viii. 10
  53. ^ Porphyry, Vit. Pyth. 19
  54. ^ Aristonexus ap. Iamblichus, Vit. Pyth. 94
  55. ^ Diogenes Laërtius, viii. 15; Aristonexus ap. Iamblichus, Vit. Pyth. 31
  56. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 80, cf. Aulus Gellius, i. 9
  57. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 80
  58. ^ comp. Porphyry, Vit. Pyth. 32; Iamblichus, Vit. Pyth. 96, etc.
  59. ^ Plutarch, de Esu Carn. pp. 993, 996, 997
  60. ^ Aristoxenus ap. Diogenes Laërtius, viii. 20
  61. ^ comp. Porphyry, Vit. Pyth. 7; Iamblichus, Vit. Pyth. 85, 108
  62. ^ Diogenes Laërtius, viii. 19, 34; Aulus Gellius, iv. 11; Porphyry, Vit. Pyth. 34, de Abst. i. 26; Iamblichus, Vit. Pyth. 98
  63. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 98; Strabo, vi.
  64. ^ Athenaeus, xiv. 623; Aelian, Varia Historia, xiv. 18; Iamblichus, Vit. Pyth. 197
  65. ^ Iamblichus, Vit. Pyth. 96-101
  66. ^ Aristonexus ap. Iamblichus, Vit. Pyth. 94, 101, etc., 229, etc.; comp. the story of Damon and Phintias; Porphyry, Vit. Pyth. 60; Iamblichus, Vit. Pyth. 233, etc.
  67. ^ Scholion ad Aristophanes, Nub. 611; Iamblichus, Vit. Pyth. 237, 238
  68. ^ R.M. Hare, Plato in C.C.W. Taylor, R.M. Hare and Jonathan Barnes, Greek Philosophers, Socrates, Plato, and Aristotle, Oxford: Oxford University Press, 1999 (1982), 103-189, here 117-9.
  69. ^ Diog. L. ix. 1 (Fr. 40 in Vorsokratiker, i3, p. 86. 1-3)

 Sources

 Classical secondary sources

Only a few relevant source texts deal with Pythagoras and the Pythagoreans, most are available in different translations. Other texts usually build solely on information in these works.

 Modern secondary sources

 External links

Search Wikiquote Wikiquote has a collection of quotations related to: Pythagoras
Search Wikimedia Commons Wikimedia Commons has media related to: Pythagoras
Posted by at No comments:
Subscribe to: Posts (Atom)